Hoe kom je bij het maken van robots
Cyborgs. Waarom doe ik dat eigenlijk? Mijn foto’s kunnen prima zonder al die toeters en bellen. Het punt is, ik vind ‘registratie’ fotografie een beetje saai. Het registreren van iets doe ik de hele dag al, daar heb ik geen camera voor nodig. In mijn hoofd spelen zich hele andere dingen af dan registreren. De werkelijkheid is grijs, voorspelbaar en nog belangrijker, door van de werkelijkheid uit te gaan mis je een vleugje fantasie. Een beetje creativiteit. Ik heb een tijdje gedacht over surrealistische landschappen (bijv. Mattijn Franssen, zie links en refs). Maar ik bèn geen landschapsfotograaf. Of ik had toen ik net begon beter naar Erik Johansson (zie links) moeten kijken. Zo briljant. Helaas, ik vind werken met modellen eigenlijk leuker. Rot voor mij en m’n modellen, maar ach. Ik vind de interactie leuk (creatieve mensen ontmoeten) en ik hou van het idee dat ik een hele directe link met de kijker kan proberen te krijgen. Het is sowieso leuk om je model als de beste versie van zichzelf te laten zien, en hoeveel beter kan je nou worden dan een echte robot? Je kunt zo’n model ook een grote prinsessenjurk aantrekken en haar of hem in een bos of een ruïne neerzetten. Is leuk. Moet je doen, doet verder echt bijna niemand. Maar waarom is het waarom dan belangrijk? Dat is niet altijd zo geweest, vroeger was ik al blij als ik me kon herinneren waar ISO voor was. Da’s wel lang geleden trouwens. De quote die gezorgd heeft dat ik het belangrijk vind? If you don’t understand the ‘why’, there’s no reason to know the ‘how’. Dat gaat diep toch? En veel, heel veel mensen vragen als eerste ‘hoe dan?’. Dat is eigenlijk niet relevant als je geen reden kunt bedenken waarom. Dan is het ‘waarom’ net zo belangrijk als het ‘waarom niet’…
En zo is het begonnen. Er zijn zoveel mooie afbeeldingen te vinden en de beste spreken ook tot de verbeelding. Het mooiste is nog, je kunt ze allemaal zelf maken! Robots bijvoorbeeld. Kunnen in tegenstelling tot wat je zou verwachten heel expressief zijn. Niet omdat ze menselijk lijken, maar juist omdat ze iets ‘niet-menselijks’ hebben. De eerste robot die ik maakte had een vreemde nostalgische klik met een natuurbeeld. Dat was mijn verhaal erachter. We bouwen net zo lang elektronica tot we de natuur zelf niet meer herkennen. Of denken nodig te hebben. META (Metaverse) is een goed voorbeeld, daar leven we allemaal in een kunstmatig stukje wereld en hoeven we de natuur überhaupt nooit meer te zien. En het is gek, maar het lijkt wel of veel mensen dat nog een aantrekkelijk alternatief zouden vinden ook. Gruwelijk toch?
Zodoende besloot ik er meer te maken. Niet omdat het een trucje moest worden, maar omdat er achter het menselijke karakter nog meer rare trekjes zitten. Van een stock foto (was iets sneller dan een model zoeken, en ik had toen nog geen mood-bord van eigen werk) maakte ik een fantasy-sexy bibliothecaresse. Tijdens deze bot vroeg ik me af; wat zou er gebeuren als onze programmering mislukt? Wat als we verwachten dat we een robot-soldaat aan het maken zijn maar het blijkt een mega aantrekkelijke vrouw-bot te zijn, die helemaal niet doet wat ze moet doen. Kortom het thema veranderde. Er kwam vanzelf een robot met een identiteitscrisis. Eéntje met gevoel voor muziek. Eéntje die de touwtjes zelf in de handen neemt. Eén die zich afvraagt of God er ook voor haar soort is. En één die een obsessie heeft met robotjes maken. Autobio zouden Freud en Kees van Kooten zeggen. Zo ontstaat een lijn in de serie, een verhaal, een narratief. Robots zijn raar of zelfs lichtelijk eng als ze te veel menselijke trekjes krijgen.
Naast een serie losse verhaaltjes is er een andere reden voor het waarom, Waarom versie 2.0: exposities en wedstrijden. Veel exposities komen in 3, 5 of 7. Dan is het echt onhandig als je er maar 2 hebt. Dus met een stuk of 10 bewerkingen in dezelfde stijl kun je nog eens wat weghangen. Voordeel voor de maker! En over voordelen gesproken… Om dit te kunnen maken MOET je jezelf dwingen beter te worden in fotograferen en Photoshop. Zonder de goede skills wordt het niet mooi. Dus je kunt alleen maar vooruit, en je bent bijna verplicht in je mogelijkheden te groeien. Kortom het is een uitdaging en een flinke ook mag ik achteraf wel zeggen. Het heeft dus voordelen om het eens over een totaal andere boeg te gooien. Voeg wat creativiteit toe. Het heeft ook een klein nadeeltje, maar echt heel klein: Het kost tijd, tijd, tijd, tijd…. Het opzoeken van accessoires, het opnieuw beginnen omdat ledematen er raar uitzien, het kost allemaal heel veel tijd. Persoonlijk vind ik het wel waard, maar ik heb dan ook wel een beetje autistische inslag blijkbaar. Dat ik een perfectionist ben helpt dan ook niet echt.
Dus, had ik eerder gedacht dat ik een hele serie robots zou maken? Nee, maar het waarom woog mee en bleek toch wel belangrijk. Was het leuk om te doen? Ja. En dan nog dit… De fotografen die ik ken en waarvan ik weet dat ze enigszins begrijpen wat ze doen kunnen nog met een zaklantaarn een mooie foto maken. In die geest zeg ik; Gebruik gels, flitsers, backdrops, alles wat je maar kunt bedenken. Leuk dat het kan, prima. Zet een flitser neer, druk op de knop en hoppakee! Ik zou zelf voorstellen om af en toe naar de motivatie te kijken. Waarom gebruik je maar 1 licht? Waarom is dat beter dan 2? Waarom gebruik je gels? Is dat beter dan zonder? Zoals ik het zie kun je veel beter je creativiteit ontwikkelen (en je stijl!) door je van tijd tot tijd af te vragen: Waar ben ik mee bezig? Waarom? Doet het iets voor mij? Doet het iets voor mijn onderwerp? Of: Doet het iets voor de toeschouwer? Ik denk dat het op termijn makkelijker is om je motivatie vast te houden en door te zetten als je het gevoel hebt dat je je tijd zinvol aan het besteden bent. Met iets wat echt jouw ding is. Daarom.
Hieronder de gebruikte links en artworks. Alle plaatsing is met goedvinden van de auteurs en alle copyrights blijven onverminderd van kracht.
- Mattijn Franssen – Down The Drain
- Erik Johansson – Fishing With Grandpa
- Dean Samed – Dark Cyber Angel, Deadstock
- Omar Brunt – Joy and Sorrow, Hope and Fear
- Omar Brunt – Pray that God would give them a heart of flesh
Neem even de tijd om naar de stocks te kijken op PHOTO Manipulation, deze worden bijvoorbeeld gebruikt in de featured image van Dean Samed, Cyber Angel (zie image no. 1). Hier kun je hele fijne goodies halen voor je serieuze edits.
0 Comments